Büyümek..

Dün çok kötü bir haber almıştım, çok sevdiğim bir insan hayatını kaybetmişti. Içimde tarifi olmayan bir boşluk, göğsümün üstünde bir ağırlık ve durmayan gözyaşlarım var.. Acımı en iyi nasıl geçiririm diye düşünürken, en iyisi yazmakla geçer diye düşündüm..

Söz uçar yazı kalır sonuçta.. Bu yazı’da onu ne kadar sevdiğimi ve unutmadığımı ve bu yazı yaşadıkça onunda varlığı bende yaşayacağı anlamına geliyor gibi oldu benim için..

Dediğim gibi.. Yazı yazmak konuşmaktan daha iyi geliyor bana şu anda.. Konuşamadığım için ağlasam’da klavyem benim yerime sözcükleri döküyor..

Yazı yazarak onurlandırmak istedim O’nu..

Bebekliğimden beridir göz kulak olan ve bir kan bağım olmasa bile kendi çocuğu olmasan bile bana ve ailemdeki herkese anne şevkati gösteren, karşılık beklemeyen adeta yer yüzünde kanatsız bir melek olan insan.. Dua’ları ile bizi her zaman koruyan şimdi bile yanımda hissettiğim insan şu anda cennet’te yerini almış oluyor..

İnsan’a koyuyor ama.. Üzülüyorum..

Doğduğumdan beridir hayatımın hep içinde olan ve sevgisinin asla azalmadığı adeta gün geçtikçe büyüdüğü, herkesi sevmek için kocaman bir kalbi olan tek tük insanlardandı..

Her ziyaret ettiğimde hep küçüklük anılarımı anlatırdı.. Hep hikayeler anlatırdı.. Yeğenlerimle birlikte saçlarına tokalar takardık, tırnaklarını, boyardık ne kadar şaklabanlık varsa üstünde yapmamıza izin verirdi..

Ben ilk defa dün büyüdüğümü anladım.. Biz büyüyünce diğer insanlarda büyüyor tabii..Onlarda yaşlanıyor bizim gibi, hepimiz bu dünya’dan elbet bir gün göç edeceğiz ama yakınımızı kaybetmek herşeyden çok koyuyor insana, tarif edilemeyen bir duygu bu..

Büyüyünce çocuk gibi anlamamazlıktan gelemiyor insan, olgun olmak zorunda, güçlü olmak zorunda, çocuk değilsin artık, ağlamamalısın, duygularını belli etmemelisin belki de..

Hayatın tek iki gerçeği vardır.. Doğum ve Ölüm.

Büyüdükçe bunları daha iyi kavrıyor insan, daha fazla anlıyor, ve anladıkça da çocuk gibi anlamamazlıktan gelemiyor..

Büyümek güzel dediler, büyümek çirkinmiş, biz büyüdükçe sevdiklerimizi teker teker kaybetmekmiş..