Bebeğim 1 Yaşında!

Evet.. Ben bu blog'u açalı tam 1 sene olmuş! İnanılır gibi değil.. Daha geçen gün açmış gibi hissediyorum daha doğrusu hem öyle hemde sanki hep böyle 10 senedir varmış gibi hissediyorum.. Deeğişik bir durum, benim parçam, benim düşüncelerim, benim herşeyim gibi bu blog.. Benim bebeğim, benim yavrum, zaman geçtikçe değişen, büyüyen ve hep benim bebeğim olarak kalacağı gerçeği bambaşka bir duygu.. 

Şimdi napsam bunu nasıl kutlasam? İpad'imin önüne bir adet mum koyup üflemiş gibi mi yapayım? Nasıl kutlayım? Bir blog'un birinci senesi nasıl kutlanır? Tabii ki yine benim lafazanlıklarımla kutlanır. Doğum günü dediğin doğum günü sahibi ile ilişkin olmalıdır, tabii ki böyle bir şey de yazı yazarak kutlanır. 

Lafı daha fazla gevelemeden, 

Sanırım hayatımda ilk defa bu kadar hiç yoktan var ettiğim bir şeyden bu kadar gurur duyuyorum.. Yani tabii ki hayatımda gurur duyduğum bir sürü olay var ama bu başka.. Şu ana kadar beni en çok tatmin eden başarım (?) veya hobim olduğu aşikar..

Bu blog belkide böyle olmayacaktı.. Belkide hiç büyümeyecekti.. Bana bu yazılarım bir sürü yol açtı.. Hiç aklımın ucundan bile geçmezken ansızın köşe yazarlığı teklifi geldi, bazıları ise yazılarımdan dolayı benimle arkadaş olmak istedi.. İnsanlarla aynı düşünceleri paylaştığımı görmek, yalnız olmadığımı görmek ve hep desteklendiğimi görmek zaten beni daha fazla yazmaya daha fazla üretken olmaya itiyor.. Beni destekleyenler sayesinde blog'um şu anda bu 1. Yaşını kutluyor ha bir de benim inadım da buna sebep olmuş olabilir ama neyse.. 

Öyle bir konuştum sanki çok büyük yazarmışım gibi, yok değilim, siz Facebook'ta durum güncelliyorsunuz ama ben çenemi hiç kapalı tutamadığım için tek bir durum güncellemesi yeterli olmadığı için nefretimi buraya kusuyorum, ya da güzellikleri, kısaca siz "bugün çok mutluyum.." Yazarken ben o üç kelimeyi 1 sayfa'ya sığdırıyorum, hep boş boğazlıktan, çok konuşmamdan bunlar..

Neyse, beni destekleyen, hiç tanımadığım insanların güzel mesajları, bazılarının sövme mesajları.. Seven sevmeyen herkese çok teşekkür etmek istiyorum.. 

Beni sizler yarattınız. Klişe ama yerinde bir söz, etrafımda kimsecikler olmasaydı yazacak tek bir şey bile bulamazdım. 

Minnettarım..

Belki bir vakitten sonra ekmek teknem olur bu blog, sizde benim işçi kesimim olursunuz. Söz vallaha komisyon vereceğim. Bizde bedavacılık yok.